गुढीपाडवा २०२१

गुढीपाडवा २०२१

चैत्र शुक्ल प्रतिपदा, प्लवनाम संवत्सर, हिंदू नववर्षनिमित्त खूप खूप शुभेच्छा. नवीन वर्षात तुम्हाला उत्तम आयुष्य आणि आरोग्य लाभो ही ईश्वरचरणी प्रार्थना. 🙏🏻

माझी जन्मठेप

गेली कित्येक वर्षे मला हे पुस्तक वाचावेसे वाटत होते. या संचारबंदी मुळे हा योग जुळून आला. शरद पोंक्षेच्या नावाने एक संदेश फिरवला जात होता जिथे ते म्हणत की या संचारबंदीत “माझी जन्मठेप” वाचायला घ्या. ठरवले. पण पुस्तक माझ्याकडे नव्हते. आता काय? तेव्हाच लक्षात आले की काही दिवसांपूर्वी मला या पुस्तकाचे ध्वनिमुद्रण केलेले युट्यूब लिंक सापडले. ते ऐकायला सुरू करताच सावरकरांच्या संकेतस्थळावर पीडिएफ पण सापडले. ध्वनिमुद्रित केलेले पुस्तक वाजवून आणि पुढे पीडिएफ ठेवून ते वाचू लागलो.

एका व्यक्तिच्या आयुष्यात किती हे त्रास? किती म्हणून एका माणसाची सहनशक्ती? हे दोन प्रश्न सर्वात आधी माझ्या मनात आले. पुस्तकाच्या पहिल्या पानापासून जी पीडा कथित केली आहे ती शेवट पर्यंत तशीच आहे. कधी कधी थोडी मात्रा वर खाली होते. पण शून्य कधीच नाही. सावरकरांनी दहा वर्षे अंदमानात अपार शारीरिक आणि मानसिक यातना सहन केल्या. जिथे एका बाजूला धडधाकट व्यक्ती या यातना सहन न होवून वर्ष दोन वर्षांतच आत्महत्या करीत किंवा त्यांचा मृत्यू होई तिथे दहा वर्षे काढणे एक चमत्कारच.
हे सगळं सहन करण्यामागे एकच गोष्ट कारणीभूत. ती म्हणजे प्रचंड राष्ट्रप्रेम. आपल्या राष्ट्रासाठी जगावे, स्वातंत्र्य मिळवून राष्ट्राची प्रगती करावी हे ध्येय. समाजात बदल घडवून आणण्यासाठी त्यांनी कारागृहात असतानाच प्रयत्न सुरू केले. कैद्यांना शिक्षण, वाचनाची आवड निर्माण करणे, राजकारणाची समज. शुध्दिकरण इ. यासारखे अनेक उपक्रम त्यांनी राबविले. बहुतांश वेळा त्यांना या उपक्रमात यश सुध्दा मिळाले.

पुस्तक वाचताना सावरकरांच्या चिवट इच्छाशक्तीची आणि मनोधैर्याची जाणीव होते. खून, दरोडा घातलेल्यांना, आपल्या नंतर कारावास झालेल्यांना लवकर सुटका मिळल्यावर काय वाटत असेल त्यांना? सर्व बदिंना काही ना काही सुट मिळत असे पण त्यांना नाही. अगदी अंदमानातून सुटका झाल्यानंतर सुध्दा भारतात तीन वर्षे कारावास सहन केल्यानंतर सुटका झाली.

शेवटी शेवटी अजून एक गोष्ट जाणवली की भारताने एक दूरदृष्टी असलेल्या या नेत्याला म्हणावे ते स्थान आणि महत्व दिले नाही.

आता संचारबंदी लागू असताना हे पुस्तक वाचल्याने त्याचा वेगळा प्रभाव पडला. आपण जे सहन करतोय ते काहीच नाही असे वाटू लागले. मराठी वाचता येत असेल तर नक्कीच वाचा. तुमचा दृष्टिकोन बदलणारे पुस्तक ठरेल हे.

गुढीपाडव्याच्या शुभेच्छा २०२०

गुढीपाडव्याच्या व शार्वरी नाम संवत्सराच्या हार्दिक शुभेच्छा. नवीन वर्षात तुम्हाला उत्तम यश व आरोग्य लाभो ही सदिच्छा.

अनेकांना या शुभेच्छा पोकळ वाटत असतील. नवीन वर्षाच्या सुरुवातीलाच पुर्ण संचारबंदी लागू करण्यात आली आहे. कोरोना विषाणूने उत्थान मांडला आहे. असे आहे तर नवीन वर्ष शुभ कसे काय?

मला वाटते ही एक संधी आहे. जसा तुमचा मोबाईल प्रतिसाद द्यायला उशीर करू लागला की कधीकधी तुम्ही “रीसेट” करता, अगदी तसेच.

म्हटले जाते की कुठलीही गोष्ट तुम्ही २१ दिवस सलग केली तर तिची सवय होते. तुमच्याकडे २१ दिवस आहेत चांगली सवय लावण्यासाठी. सकाळी लवकर उठायची(हा प्रयत्न मी करतोय), दिवसातून एकदा प्रार्थना करायची, योगा करायची, पुस्तक वाचायची किंवा जे तुम्ही एवढी वर्षे मनांत ठेवून होता की “मला वेळ मिळाला की मी हे करेन”, ते करण्याची ही एक संधी आहे. २१ दिवस आहे तुमच्याकडे. वाया घालवू नका.

तुम्ही जे काही चांगले करण्याचा प्रयत्न करणार त्यासाठी माझ्या वेगळ्या शुभेच्छा. हसत रहा. आनंदी रहा.

2018 review

Dhentedhen..
I am back again to review my last 365 days and then post some goals for next 365 days. One thing at a time. Lets start with what happened with me and what happened to me this year.

1) Books : This one always on top every year because I somehow manage to conquer this goal. I started this year with a goal of 40 books in my mind. I was somewhat sure that I wont be able to climb the mountain this time. Nevertheless, I decided to give it a try. I manage to read some interesting books during this time. But towards the end of the year I changed the goal to achievable 30 books which I managed to complete just a few hours back.
2) Travel: I traveled the most this year. I haven’t traveled this much in my whole life. Learning from traveling have put some more sense into me. In the next year 2019, I hope to travel as much as I did this year.
3) Connections: There is a spark when you get know people who think like you. Who want to know you. Who want to connect to you. This year, I tried to make more connection. Connecting some more strangers and incorporating their views, ideas in my life have made some difference.
4) Heartbreak: Once again!! It was my foolishness to approach someone who was out of my bounds. I wish I had never approached or entangled myself. The whole experience left me stranded which led to a clueless, confused second half. It was this time where I my focus, my interest which I haven’t been able to find till date. I have kept myself busy socializing, reading and stuff I never tried before this.
5) Gym: Marked as check. If you remember, this has been on my goals for last couple of years. What made this happen was the heartbreak. There was anger and rage which I had to divert somewhere which otherwise would have created a whole lot of new problems for me. Four good months spent in gym making me feel better about my body.

That sums up my 2018. Nothing much has happened apart from the above events. I don’t know what’s in store for 2019, but I really hope for something good.

Till then..
Think Nonsense…